Voor Kunstuur mocht ik naar de Biënnale van Venetië om een programma te maken over kunstenaar herman de vries, die dit jaar Nederland vertegenwoordigd op
s’ werelds grootste kunstmanifestatie. Een korte impressie.

Aangekomen op Aeroporto di Venezia werd er door de crew gelijk grof gegokt.
Maar helaas bij niemand valt de koffer op het juiste nummer ;-|

De volle maan begeleidt onze eerste ‘night shoot’. En het is net alsof Venetië één groot decor is, om elke hoek is er wel een mooi shot te vinden. En die was, die is vast speciaal voor ons opgehangen…

‘Het is helemaal niet nodig om naar bijzondere dingen te kijken, het zijn de gewone dingen die interessant zijn. Alles heeft zijn schoonheid als je er maar met een beetje liefde naar kijkt’. We zijn in herman de vries zijn Venetiaanse tuin beland waar Lucas het niet alleen over zijn werk, de Biënnale en de schoonheid van de natuur heeft, maar ook vragen over de dood niet schuwt.

Door die tuin liep in een straf tempo een behoorlijk agressieve schildpad rond die maar in mijn schoenen bleef bijten. Met gevaar voor eigen leven heb ik hem toch een bijrol gegeven.

In het Nederlands paviljoen, dat gebouwd is door Rietveld, spreekt Lucas de curatoren Colin Huizing en Cees de Boer over de tentoonstelling ‘to be all ways to be’.

Als je de tentoonstelling binnenkomt worden alle zintuigen geprikkeld. Duizenden rozenknopjes in een cirkel verspreiden een zoetige geur.

Zelf vind ik het werk ‘aarduitwrijvingen‘ het meest fascinerend. Van over de hele wereld heeft de vries aarde verzameld en elke ‘soort’ uitgewreven op een vel, waardoor er een pallet ontstaat. Verrassend en prachtig. Dit is overigens maar een heel klein deel van zijn volledige collectie aardsoorten. 

De vries heeft ook een eiland tot kunstwerk gebombardeerd, Lazzaretto Vecchio.
Een voormalig pest-eiland en je kunt er met de boot heen. Overal zijn de in marmer gebeitelde woorden en uitspraken van herman te vinden. Het is echt een waanzinnige plek om rond te dwalen, weg van de Venetiaanse hectiek tussen de door natuur overwoekerde ruïnes en de treurige geschiedenis van dit quarantaine eiland waar duizenden ‘pest-slachtoffers’ de dood vonden.

Het persuitje zelf had trouwens meer iets van een schoolreisje, mede door de magere performance waarbij 3 vrouwen in zwarte jurken even op schelpen bliezen. Tja…

Mangiare!
Italiaans eten is best lekker maar die tóetjes…..!
We hebben daarom besloten elke avond iemands verjaardag te vieren,
geluidsvrouw Susanne Helmer is als eerste aan de beurt!

Van over de hele wereld lopen er cameraploegen rond waarbij er steeds wordt gekeken naar elkaars formaat camera, heel bizar… Maar gelukkig hebben wij een grote ;-P

Aan Minister Jet Bussemaker (OCW) de eer om het paviljoen officieel te openen.
Het is leuk om de vries, die inmiddels 83 jaar oud is, zo te zien genieten van zijn finest hour. Bovendien is het hoopgevend, ik ben immers pas over 30 jaar 83.
Dat plaats alles zo heerlijk in perspectief. Er is nog tijd genoeg….

Een afterparty-selfie met Rick en Susanne.

Het feest werd trouwens gehouden op Lazzaretto Vecchio.
Toch een beetje raar idee om feest te vieren op meer dan 1500 skeletten….
Al smaakte de wijn er eerlijk gezegd niet minder om.

Venetië noemen ze de ‘Bruid van de zee’ Maar deze week was niet de zee maar herman de vries in mijn ogen even de Bruidegom van Venetië.

It’s a wrap!
Koffer inpakken en op naar de …

Montage. Met mijn goede vriend en top editor Finbarr Wilbrink.

Tijdens de montage ben ik altijd aan het ‘droedelen’ omdat ik mij dan simpelweg beter kan concentreren.

Benieuwd geworden naar de uitzending?
Kunstuur in Venetië wordt uitgezonden op 17 mei om 18.40 uur  op NPO 2.
Gemist? Gelukkig is er altijd Uitzending Gemist: KLIK

Ciao