Mijn rondje om de wereld in 60 dagen is vandaag begonnen!
Maanden van voorbereiding en je voorstellen hoe het zal zijn en dan is het opeens ECHT en zit je, een beetje onwezenlijk, in een vliegtuig op weg naar bestemming 1, Willemstad, Curacao.

Het vliegtuig is half leeg, ik bedoel half vol, waardoor ik 4 stoelen tot mijn beschikking heb, het is geen business-class maar het voelde wel als een fijne upgrade.
En dan sta je drie slechte films later opeens aan de andere kant van de oceaan, BonBini!

Chauffeur Irvin verteld, in het gammele busje op weg naar het hotel, 100 uit over de aankomst van Sinterklaas vandaag en hoe knap het is dat die man binnen een week van Nederland naar Curacao is gevaren met al die paarden.

Als ik mijn veel te zware koffer (daar moet ik nog iets aan doen) de hotel lobby binnen til krijg ik een heerlijk warm welkom van Dalies. 
Terwijl ik de hotel formulieren aan het invullen ben zit ze me enorm te observeren.
Dalies zit ergens mee, althans zo lijkt het….
Uiteindelijk vraagt ze: ‚Ilse mag ik u misschien iets vragen?’ Tuurlijk,
‘Hoe oud bent u precies?’ Een beetje verbaasd over de vraag zeg ik eerlijk hoe het ervoor staat. ‘Ja, zie, ik dacht al wat ziet u er goed uit voor u leeftijd’!!!’
Net als ik wil gaan genieten van dit compliment, barst ze uit in een gulle lach
‚we keken allemaal’ Allemaal ?! ‘Nogal uit naar uw komst’ Ehh??
‘Ja we waren reuze benieuwd’….
Toen wees ze me op het formulier waar bij mijn naam stond: geboren in 1919.
‘Wij dachten wat een bijzondere vrouw moet dat zijn om op haar 96ste op vakantie te gaan naar Curacao’!
Het hele hotel personeel had vandaag dus uitgekeken naar een stoere bejaarde die in haar eentje naar hun hotel zou komen …

Ze was gelukkig niet teleurgesteld maar eerder gerustgesteld want al die trappen…
Waarschijnlijk is dat de reden dat ik nu dus een kamer heb op de begane grond.

De reis is begonnen….